2014 05 08 donderdag, onze 21e dag
Door: Wim
Blijf op de hoogte en volg Wim
08 Mei 2014 | Spanje, Roncesvalles
Peter wekt me om zeven uur, maar we zouden eerst naar de oude stad van St.Jean-Pied-de-Port gaan voordat we zouden vertrekken.
Het is heel mistig en volgens een Canadees, die ook naar Santiago gaat, zal het heel warm worden vandaag. Ja en, denk ik, dat zien we dan wel weer.
Ik draai met nog even om en als ik eindelijk om half acht uit mijn tent kruip is Peter al klaar. Ik doe mijn dingetjes van ieder ochtend. Komt er ook nog een fransman, een broer van Piet Paulusma, die ook nog eens gaat vertellen dat het heet wordt. Intussen trekt de mist iets op.
We zijn het oude dorp ingegaan en daar zie je, in de prachtig oude straatjes, enkel pensionnetjes voor wandelende Camino gangers. In een winkeltje koop ik een shirtje als souvenir. Dit blijkt ook een plaats te zijn waar mensen starten voor hun tocht naar Santiago.
We drinken koffie en stappen rond kwart over tien op de fiets.
De zon laat zich nog steeds niet echt zien en het fietsweer is dus prima. Arneguy - hier rijden we een Engelse mevrouw achterop, die staat te knoeien met haar de ketting van haar fiets. Ze heeft verkeerd geschakeld en als Peter vraagt of hij kan helpen, dan hoeft dat niet. Peter tilt haar fiets een beetje op, draait de trapper rond en hup het probleem is verholpen. Als ze naar mijn fiets kijkt, zegt ze direct dat ik teveel bij me heb om de berg straks op te fietsen. Ja maar we hebben eten en drinken bij ons! Een stukje verder stoppen we, na een klimmetje, om even wat te drinken. Een daar komt de dame aanlopen, haar fiets voortduwend. Is de fiets stuk? Neen, hier is niet tegenop te fietsen. Als Peter aangeeft dat ze wel in de kleinste versnelling moet fietsen, geeft ze aan dat ze niet helemaal begrijpt hoe dit werkt. Ook het vastzetten van de voorvering is iets nieuws voor haar. Zij was drie dagen geleden begonnen met haar hond achter de fiets, in een karretje, dat was geen succes en haar man heeft het karretje en de hond teruggehaald.
De fiets was splinternieuw, dus denken we dat ze gedacht zal hebben. Kom: ik ga eens naar Santiago de Compostella fietsen en koop wat ik denk nodig te hebben. We rijden verder Valcarlos (365 meter hoog) en wensen de mevrouw een bon Camino.
Vanaf het moment dat we Valcarlos binnen fietsen zullen we 17 kilometer moeten klimmen naar de voor mij totaal onbekende pas "Puerto de Ibaneta" die op 1057 meter ligt.
We doen drie uur over deze beklimming!
Ik transpireer tijdens zo'n beklimming altijd verschrikkelijk, gedronken: 2 bidons (2 x 800 cl), 1,5 liter melk, 2 blikjes fanta (33 cl).
Tijdens de beklimming komt langszaam maar zeker de zon meer door. Het is wel warm in de zon, maar het klimmen is goed te doen.
Na een kleine afdaling komen we om kwart over twee aan bij camping Urrobi in Espinal.
In het restaurant drinken we koffie, omdat de receptie pas om vier uur open gaat. Op onze vraag of we al op de camping terecht kunnen wordt aangegeven dat dat akkoord is.
Als we echter langs de slagboom rijden worden we teruggeroepen door een kleine felle Spaanse. Peter vertelt in zijn beste Spaans dat het van de meneer in de bar mocht. Dan mag het ook van de Spaanse mevrouw.
We komen op een prachtig verzorgde camping terecht en hebben een groot grasveld tot onze beschikking. We gaan aan de schoonmaak: ik maak mijn tent schoon. Alle twee doen we de was en zitten relaxed in het zonnetje. Lekker douchen en relaxen.
Rond acht uur kunnen we terecht om wat te eten.
Gereden: 34 kilometer, op het zadel 3 uur en 12 minuten, gemiddelde snelheid: 10,5 kilometer en maximaal 33,9 kilometer.
Het is heel mistig en volgens een Canadees, die ook naar Santiago gaat, zal het heel warm worden vandaag. Ja en, denk ik, dat zien we dan wel weer.
Ik draai met nog even om en als ik eindelijk om half acht uit mijn tent kruip is Peter al klaar. Ik doe mijn dingetjes van ieder ochtend. Komt er ook nog een fransman, een broer van Piet Paulusma, die ook nog eens gaat vertellen dat het heet wordt. Intussen trekt de mist iets op.
We zijn het oude dorp ingegaan en daar zie je, in de prachtig oude straatjes, enkel pensionnetjes voor wandelende Camino gangers. In een winkeltje koop ik een shirtje als souvenir. Dit blijkt ook een plaats te zijn waar mensen starten voor hun tocht naar Santiago.
We drinken koffie en stappen rond kwart over tien op de fiets.
De zon laat zich nog steeds niet echt zien en het fietsweer is dus prima. Arneguy - hier rijden we een Engelse mevrouw achterop, die staat te knoeien met haar de ketting van haar fiets. Ze heeft verkeerd geschakeld en als Peter vraagt of hij kan helpen, dan hoeft dat niet. Peter tilt haar fiets een beetje op, draait de trapper rond en hup het probleem is verholpen. Als ze naar mijn fiets kijkt, zegt ze direct dat ik teveel bij me heb om de berg straks op te fietsen. Ja maar we hebben eten en drinken bij ons! Een stukje verder stoppen we, na een klimmetje, om even wat te drinken. Een daar komt de dame aanlopen, haar fiets voortduwend. Is de fiets stuk? Neen, hier is niet tegenop te fietsen. Als Peter aangeeft dat ze wel in de kleinste versnelling moet fietsen, geeft ze aan dat ze niet helemaal begrijpt hoe dit werkt. Ook het vastzetten van de voorvering is iets nieuws voor haar. Zij was drie dagen geleden begonnen met haar hond achter de fiets, in een karretje, dat was geen succes en haar man heeft het karretje en de hond teruggehaald.
De fiets was splinternieuw, dus denken we dat ze gedacht zal hebben. Kom: ik ga eens naar Santiago de Compostella fietsen en koop wat ik denk nodig te hebben. We rijden verder Valcarlos (365 meter hoog) en wensen de mevrouw een bon Camino.
Vanaf het moment dat we Valcarlos binnen fietsen zullen we 17 kilometer moeten klimmen naar de voor mij totaal onbekende pas "Puerto de Ibaneta" die op 1057 meter ligt.
We doen drie uur over deze beklimming!
Ik transpireer tijdens zo'n beklimming altijd verschrikkelijk, gedronken: 2 bidons (2 x 800 cl), 1,5 liter melk, 2 blikjes fanta (33 cl).
Tijdens de beklimming komt langszaam maar zeker de zon meer door. Het is wel warm in de zon, maar het klimmen is goed te doen.
Na een kleine afdaling komen we om kwart over twee aan bij camping Urrobi in Espinal.
In het restaurant drinken we koffie, omdat de receptie pas om vier uur open gaat. Op onze vraag of we al op de camping terecht kunnen wordt aangegeven dat dat akkoord is.
Als we echter langs de slagboom rijden worden we teruggeroepen door een kleine felle Spaanse. Peter vertelt in zijn beste Spaans dat het van de meneer in de bar mocht. Dan mag het ook van de Spaanse mevrouw.
We komen op een prachtig verzorgde camping terecht en hebben een groot grasveld tot onze beschikking. We gaan aan de schoonmaak: ik maak mijn tent schoon. Alle twee doen we de was en zitten relaxed in het zonnetje. Lekker douchen en relaxen.
Rond acht uur kunnen we terecht om wat te eten.
Gereden: 34 kilometer, op het zadel 3 uur en 12 minuten, gemiddelde snelheid: 10,5 kilometer en maximaal 33,9 kilometer.
-
08 Mei 2014 - 19:39
Ingrid T:
Jaaaa.....vakantieweer!!! Jullie hebben het verdient, mannen.
Al ga je misschien de komende dagen weer naar wat kou verlangen??. Haha.Maar goed, dat hoort er allemaal bij, op een trip als deze, toch?.
Ik kijk al weer uit naar morgen en ik hoop jullie ook. -
08 Mei 2014 - 19:39
Marouscha:
Wat fijn pap je enthousiasme door de telefoon te horen ;)) xxx -
08 Mei 2014 - 20:54
Tiny:
Wat een mooie dag als je dit leest, zwaar maar ook weer lekker relaxed
Ik wist niet dat Peter ook nog Spaans kan, wat een Superman heb ik toch xx -
09 Mei 2014 - 00:54
Emma:
Wat een zooitje om die tenten aan de grote
schoonmaak -
09 Mei 2014 - 07:52
Ap En Gonny:
Begint nu echt zwaar te worden. Op tijd ontspannen en bij tanken en vooral genieten. Onvoorstelbaar hoe goed jullie gaan. Als ik de tenten en de rommel zie doet het me toch aan vakantie denken. Maar ja, iedere ochtend toch weer op de fiets stappen en er weer voor gaan! Geen vakantie dus. Top!! -
09 Mei 2014 - 16:01
Mascha:
Lou zegt, nadat ik dit verhaaltje heb voorgelezen ...
"Opa, wanneer kom je nou weer terug?"
Leuk hoor, om jullie avonturen te lezen!
Het is net alsof ik achterop de fiets zit bij jullie en ook alles meemaak.
-xxx-
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
